شرایط عمومی بیمه وجوه در صندوق

آیین نامه شماره 62

شرایط عمومی بیمه وجوه در صندوق


و وجوه در راه(در حال حمل)

شـورای عالـی بیمـه در اجرای بند3  ماده 17 قانون تأسیس بیمه مرکزی جمهوری اسلامـی ایران و بیمه­ گـری و به منظور:

·  ساماندهی، ضابطه مند نمودن و استاندارد سازی بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه

·  نظارت بر عرضه بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه

·  تامین حقوق بیمه گذاران وجوه در صندوق و وجوه در راه

·  تبیین و تعیین حقوق و تکالیف بیمه گذار و بیمه گر رشته بیمه ای وجوه در صندوق و وجوه در راه

    در جلسه مورخ 19/8/1389، «شرایط عمومی بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه (در حال حمل)» را در شش فصل، نوزده ماده و یک تبصره به شرح زیر تصویب نمود:

 فصل اول: کلیات

 ماده 1- اساس قرارداد: این بیمه نامه براساس قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه 1316، قوانین و مقررات بیمه، عرف بیمه گری و پیشنهاد کتبی مورخ ... بیمه گذار (جزء لاینفک بیمه نامه) تنظیم شده است. بخشی از پیشنهاد کتبی بیمه گذار که مورد قبول بیمه گر نبوده و هم زمان با صدور بیمه نامه یا قبل از آن به صورت کتبی به بیمه گذار اعلام شده است، جزء تعهدات بیمه گر نیست.

ماده 2- تعاریف و اصطلاحات: این اصطلاحات صرف نظر از هر معنی و مفهوم دیگری که ممکن است داشته باشند، در این قرارداد با تعریف مقابل آن به کار رفته اند:

1-2- بیمه گر: شرکت بیمه ای که مشخصات آن در بیمه نامه درج شده است و در ازای دریافت حق بیمه، جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در این بیمه نامه بر عهده می ­گیرد.

2-2- بیمه گذار: هر شخص حقیقی یا حقوقی که قرارداد بیمه را با بیمه گر منعقد کرده و متعهد پرداخت حق بیمه است.

3-2- ذی نفع: بیمه گذار یا هر شخص حقیقی یا حقوقی که بیمه گذار تعیین کرده و در تمام یا قسمتی از مورد بیمه نفع داشته است و بر اساس مندرجات بیمه نامه، تمام یا بخشی از خسارت به وی پرداخت می شود.

4-2- حق بیمه: وجهی که بیمه گذار در مقابل تعهدات بیمه گر می پردازد و انجام تعهدات بیمه گر منوط به پرداخت حق بیمه به نحوی است که در بیمه نامه توافق شده است.

5-2- مدت بیمه: یک سال شمسی است که شروع و انقضای آن در شرایط خصوصی بیمه نامه مشخص می شود.  درهرحال پایان مدت قرارداد در صورت نبودن شرط خلاف، تاریخ انقضای مندرج در بیمه نامه است.

6-2- شرایط اعتبار بیمه نامه: اعتبار بیمه نامه منوط به پرداخت حق بیمه مقرر، به ترتیبی است که در شرایط خصوصی بیمه نامه مشخص شده است.

 7-2- فرانشیز: بخشی از هر خسارت که به عهده بیمه گذار است و میزان آن در شرایط خصوصی تعیین می شود.

8-2- وجوه: شامل پول (اسکناس ها و مسکوکات رایج داخلی و خارجی)، انواع شمش و سکه (طلا و نقره)، انواع چک های بانکی تضمین شده، انواع اوراق بهادار (اوراق مشارکت، اوراق قرضه دولتی، اوراق سهام، گواهی سپرده و ...)، تمبر، سفته ها و برات های تمبر شده و تحریر شده و چک های واگذاری مشتریان می شود.

9-2- محل موضوع بیمه : قسمت داخلی هر ساختمان که نشانی و مشخصات آن در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه نامه درج شده است و برای نگهداری یا تبادل وجوه در صندوق در اختیار بیمه گذار قرار دارد.

10-2- وجوه در صندوق: تمامی وجوهی که در محل موضوع بیمه در گاوصندوق (ها)یی که در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه نامه تعیین شده  نگهداری می شوند و یا وجوه روی پیشخوان بیمه گذار که توسط مشتری به تحویل دار مربوطه تحویل شده است. وجوه موجود در دستگاه های خودپرداز(ATM) داخل بانک ها نیز جزء مصادیق وجوه در صندوق محسوب می شوند.

11-2- مدت زمان حمل وجوه:  فاصله زمانی که به محض دریافت وجوه توسط حامل شروع می شود و به محض تحویل در مقصد به صندوقدار و یا هر شخص دیگری که در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد تعیین شده، پایان می یابد.

12-2- وجوه در راه: تمامی وجوهی که در مدت زمان حمل توسط وسایل  نقلیه معین ودر مسیرهای اعلام شده در شرایط خصوصی و فرم پیشنهادحمل می شوند.

ماده 3- موضوع بیمه:  بیمه وجوه در صندوق و یا وجوه در راه به شرح مندرج در شرایط عمومی و خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه نامه که بر اساس آن بیمه گر متعهد می شود در ازای انجام  وظایف بیمه گذار و در صورت تحقق خطرات بیمه شده، خسارات وارده به بیمه گذار یا ذی نفع را جبران کند.

 فصل دوم: خطرات  وحوادث تحت پوشش

 ماده 4- خطرات و حوادث تحت پوشش برای وجوه در صندوق و وجوه در راه به شرح زیر است:

1-4- سرقت مسلحانه و غیر مسلحانه با شکست حرز؛

2-4- آتش سوزی، انفجار و صاعقه؛

3-4- تصادف و یا تصرف وسیله نقلیه حامل وجوه؛

4-4- تصادف و تصادم شناورهای دریایی و کشتی و غرق آن ها و دزدی دریایی و سوانح مربوط به قطار و هواپیماهای حامل وجوه و هواپیما ربایی.


 فصل سوم: استثنائات
 

 ماده 5- خسارت های ناشی از حوادث و خطرات زیر تحت پوشش این بیمه نامه نیست؛ مگر آنکه در بیمه نامه یا الحاقیه آن به نحو دیگری توافق شده باشد:

1-5- اعتصاب، شورش، اغتشاش و بلوا؛

2-5- جنگ (اعم از اینکه اعلام شده یا نشده باشد)، عملیات خصمانه و انقلاب؛

3-5- زلزله، سیل، طوفان و طغیان رودخانه ها؛

4- 5- حمل وجوه در خارج از قلمرو جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران؛

 5-5- وجوه موجود در دستگاه های  خود پرداز(ATM )خارج از محل موضوع بیمه.

ماده 6-  جبران خسارت در این موارد  در تعهد بیمه گر نخواهد بود:

 1-6- خسارات مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از تشعشات اتمی و رادیواکتیو؛

2-6- عدم صداقت و امانت بیمه گذار، ذی نفع، کارکنان وی و همچنین تبانی بیمه گذار، کارکنان و یا اختلاس؛

3-6- اشتباهات دفتری، حسابداری و کامپیوتری (عمدی و سهوی)؛

4-6- خسارات وارده به دفاتر حسابداری، اسناد و صورت حساب های مالی؛

5-6- مصادره، توقیف، ضبط و تخریب به امر مقامات دولتی؛

6-6- عدم النفع؛

7-6- نگهداری وجوه در محل هایی غیر از آنچه در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد تعیین شده است؛

8-6- به جاماندن کلید(ها) و یا برگه های حاوی شماره رمز گاوصندوق(ها) در محل قرار گرفتن گاوصندوق(ها)؛

9-6- بدون نگهبان و حفاظ گذاشتن وجوه در راه در وسیله حمل؛

10-6- حمل وجوه با روش ها و وسایل نقلیه ای غیر از موارد مندرج در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد؛

11-6- سرقت وجوه از روی پیشخوان  قبل از تحویل آن به تحویل دار و یا بعد از تحویل به مشتری؛

12-6- هک کردن یا سرقت اینترنتی؛

13-6- محتویات صندوق امانات؛

14-6- خسارت وارده به محل موضوع بیمه.

فصل چهارم: وظایف و تعهدات بیمه گذار

ماده 7- رعایت اصل حد اعلای حسن نیت: بیمه گذار مکلف است پرسش های کتبی بیمه گر را با دقت و صداقت و به طور کامل پاسخ دهد. هرگاه بیمه گذار در پاسخ به پرسش های بیمه گر عمداً از اظهار مطلبی خودداری کند و یا اظهارات خلاف واقع نماید، به نحوی که مطالب اظهار نشده یا اظهارات خلاف واقع، موضوع خطر را تغییر دهد و یا از اهمیت آن در نظر بیمه گر بکاهد، قرارداد بیمه از تاریخ انعقاد، باطل و بلااثر خواهد بود؛ حتی اگر مطلبی که کتمان شده یا بر خلاف واقع اظهار شده است، هیچ گونه تأثیری در وقوع حادثه نداشته باشد. در این صورت علاوه بر آنکه وجوه پرداختی بیمه گذار به وی مسترد نخواهد شد، بلکه بیمه گر می تواند اقساط معوق حق بیمه تا آن تاریخ را نیز از وی مطالبه کند.

ماده 8- اعلام تشدید خطر: هرگاه بیمه گذار در نتیجه عمل خود خطری را که به مناسبت آن عقد بیمه منعقد شده است، تشدید کند یا یکی از کیفیت ها یا وضعیت موضوع بیمه را طوری تغییر دهد که اگر وضعیت مزبور قبل از قرارداد موجود بود، بیمه گر حاضر به انعقاد قرارداد با شرایط مذکور در قرارداد نمی شد باید بیمه گر را بلافاصله از آن مطلع کند. اگر تشدید خطر یا تغییر وضعیت موضوع بیمه در نتیجه عمل بیمه گذار نباشد، مشارالیه باید مراتب را در ظرف ده روز از تاریخ اطلاع خود به صورت رسمی به بیمه گر اعلام کند. در هر دو مورد ذکر شده، بیمه گر حق دارد اضافه حق بیمه را معین کرده و به بیمه گذار پیشنهاد کند و در صورتی که بیمه گذار حاضر به قبول و پرداخت آن نشود، قرارداد را فسخ کند و اگر تشدید خطر در نتیجه عمل خود بیمه گذار باشد خسارات وارده را نیز از مجرای محاکم عمومی از او مطالبه کند. در صورتی که بیمه گر پس از اطلاع از تشدید خطر به نحوی از انحا رضایت به بقای قرارداد داده باشد ـ به عنوان مثال اقساطی از وجه بیمه را پس از اطلاع از مراتب از بیمه گذار قبول کرده یا خسارت بعد از وقوع حادثه به او پرداخته باشد ـ دیگر نمی تواند به مراتب مذکور استناد کند. وصول اقساط حق بیمه بعد از اطلاع از تشدید خطر یا پرداخت خسارت پس از وقوع حادثه  و نحوه آن دلیل بر رضایت بیمه گر به بقای قرارداد است.

ماده 9-اعلام خسارت: بیمه گذار موظف است به محض اطلاع از وقوع هرگونه حادثه مشمول بیمه، مراتب را بلافاصله به بیمه گر و مقامات انتظامی و قضایی (جهت اخذ گزارش نیروی انتظامی و یا دستور مقام قضایی) اطلاع داده و طرح شکایت کند وکلیه اسناد و مدارک مربوط به وقوع حادثه و میزان خسارت وارده  را تهیه کند و حداکثر ظرف  مدت پنج روز کاری از تاریخ اطلاع از وقوع حادثه یا خسارت به یکی از مراکز پرداخت خسارت بیمه گر مراجعه و به صورت کتبی وقوع حادثه را اعلام نماید و یا مراتب را ظرف مدت مذکور از طریق پست سفارشی به اطلاع بیمه گر برساند و هرگونه مدارک درخواستی بیمه گر را از قبیل دفاتر مالی و حسابداری در اختیار وی قرار دهد.

ماده 10-  بیمه گذار موظف است:
1-10- کلیه احتیاط های لازم و معمول را در نگهداری و حمل وجوه به عمل آورد؛
2-10- حمل وجوه را در مسیرهای اصلی و معمول، در مدت زمان حمل وجوه مندرج در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد  بیمه نامه انجام دهد؛
3-10- حمل وجوه را با توجه به شرایط حمل مندرج در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه نامه انجام دهد؛
4-10- اطلاعات کلیه وجوه در صندوق(ها)  و وجوه در راه و مبالغ حمل شده را در دفاتر قانونی (حسابداری یا کامپیوتر) ثبت و نگهداری کند و اطلاعات مذکور را در هر زمان بنا به درخواست بیمه گر در اختیار وی قرار دهد؛
5-10- کلیه اطلاعات به منظور بازیافت خسارات احتمالی ناشی از خطرات تحت پوشش بیمه نامه را در هر زمان که بیمه گر لازم بداند در اختیار وی قرار دهد و مساعدت های لازم را نماید؛
6-10- به منظور پیدا کردن سارق یا سارقین و شرکای جرم و نیز کشف و استرداد وجوه مسروقه با بیمه گر همکاری لازم را داشته باشد.
تبصره: در صورتی که بیمه گذار هر یک از تعهدات فوق را انجام ندهد بیمه گر می تواند به نسبت تأثیر آن ها در افزایش خسارت، از مقدار خسارت پرداختی کم کند، مگر اینکه بیمه گذار ثابت کند که به واسطه امور غیرقابل اجتناب از عهده انجام آنها بر نیامده است.
ماده 11- پرداخت حق بیمه: بیمه نامه با تقاضای بیمه گذار و قبول بیمه گر منعقد می شود؛ ولی شروع تأمین و اجرای تعهدات بیمه گر منوط به پرداخت حق بیمه به ترتیبی است که در بیمه نامه پیش بینی شده است. چنانچه پرداخت حق بیمه به صورت قسطی باشد و بیمه گذار یک یا چند قسط از اقساط موعد رسیده را پرداخت نکند، بیمه گر می تواند بیمه نامه را فسخ کند. چنانچه بیمه گر بیمه نامه را فسخ نکرده باشد، در صورت وقوع حادثه، پرداخت خسارت تابع ضوابط پیش بینی شده در شرایط خصوصی بیمه نامه خواهد بود.

 فصل پنجم: وظایف و تعهدات بیمه گر
ماده 12- پرداخت خسارت: بیمه گر موظف است در صورت وقوع خطرات تحت پوشش، پس ازاخذ کلیه اسناد و مدارک مورد نیاز و انجام بررسی و کارشناسی های لازم  ، خسارات وارده را حداکثر ظرف مدت 20  روز مطابق شرایط عمومی و خصوصی بیمه نامه به بیمه گذار پرداخت کند.
ماده13- حداکثر تعهد بیمه گر در هر صندوق و برای هر مورد بیمه و همچنین در هر حمل، از آنچه در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه نامه تعیین شده، تجاوز نخواهد کرد، مگر آنکه بیمه گذار قبل از شروع حمل، موافقت بیمه گر را برای مبلغ مازاد جلب کرده­باشد.
ماده 14- تعهد بیمه گر در مورد وجوه در راه، در مدت زمان حمل وجوه به نحوی است که در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه نامه تعیین شده است.

 فصل ششم: سایر مقررات
ماده 15- فسخ بیمه نامه: هر یک از طرفین بیمه نامه می تواند با اخطار کتبی 15 روزه نسبت به فسخ بیمه نامه اقدام کند. در صورت فسخ از طرف بیمه گر، حق بیمه مدت باقی مانده به صورت روزشمار و در صورت فسخ از طرف بیمه گذار، حق بیمه بر اساس تعرفه کوتاه مدت محاسبه خواهد شد.

ماده 16- نحوه رفع اختلاف: طرفین باید اختلاف خود را تا حد امکان به صورت دوستانه و مرضی الطرفین حل کنند؛ ولی چنانچه از طریق مذاکره حل وفصل نشد از طریق داوری و در صورت عدم توافق، موضوع از طریق مراجع ذی صلاح قانونی حل و فصل خواهد شد.

ماده 17- مرور زمان: مروز زمان دعاوی ناشی از این بیمه نامه دو سال است که از تاریخ وقوع حادثه منشاء دعوی شروع می شود.

ماده 18- قلمرو جغرافیایی: پوشش های این قرارداد شامل خسارت هایی است که در محدوده جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود  و تعمیم آن به حوادث خارج از کشور، مشروط به توافق خاص است.

ماده 19- موارد پیش بینی نشده: در موارد پیش بینی نشده در این بیمه نامه، مطابق ضوابط کلی حاکم بر امر بیمه، عرف بیمه گری و سایر قوانین و مقررات جاری عمل خواهد شد.
٢٠/١١/١٣٨٩